Trudne życie cukrzyka
Życie osoby chorej na cukrzycę, zwłaszcza na cukrzycę typu pierwszego, wymaga od diabetyka posiadania wielu leków oraz urządzeń wspomagających kontrolę obecnego stanu zdrowia chorego.
Najtrudniejszym etapem zarówno dla diabetyka, jak również jego najbliższych, jest początek choroby, w którym konieczne staje się zaznajomienie z wieloma technikami badań oraz podawania odpowiednich leków.
Pierwszym etapem poznania choroby jest przejście specjalnego szkolenia prowadzonego przez lekarzy prowadzących oraz pielęgniarki. Dzięki temu pacjent może dowiedzieć się, jak żyć z cukrzycą. Jeżeli natomiast na cukrzycę zachoruje dziecko, wówczas szpital, w którym będzie ono przebywało, przeprowadzi niezbędne szkolenie nie tylko z samym chorym, ale także z osobami mu najbliższymi. W przypadku osób dorosłych szkolenia nie zawsze się odbywają dlatego warto poprosić swojego lekarza o kilka przydatnych lekcji. Na szkoleniu zarówno chory, jak i jego rodzina dowiadują się wszystkiego na temat uszkodzeń, jakie zaszły w organizmie diabetyka oraz pracy i funkcjonalności insuliny. Kolejnym etapem jest nauka podawania choremu insuliny w postaci zastrzyków lub obchodzenia się z pompą insulinową. Ponadto niezwykle ważna jest wiedza dietetyczna będąca jednym z kluczowych aspektów prawidłowego wyrównywania poziomu cukru we krwi.
Drugim etapem jest przygotowanie osoby chorej do samodzielnego radzenia sobie z chorobą oraz wyposażenie go w niezbędne lekarstwa i urządzenia medyczne. Najważniejszym urządzeniem jest glukometr oraz insulina, ale dodatkowo należy pamiętać o paskach mierzących poziom acetonu w moczu, a także poziom cukru w moczu. Tego rodzaju pasków używa się w przypadku występowania wysokich stężeń glukozy we krwi. Obecność acetonu świadczy o zatruwaniu organizmu, co w przypadku dłuższego utrzymywania się u chorego może prowadzić nawet do zagrożenia jego życia. Zobacz więcej.
Nadesłał:
hejho
|
