Jednym ze skutków tej choroby jest problem z zajściem w ciąże, co jest dla wielu kobiet osobistą tragedią.

Diagnostyka zespołu policystycznych jajników

Endokrynolog, który będzie chciał sprawdzić, czy nie chorujemy na PCOS zleci nam następujące badania: FSH, LH, badanie na poziom testosteronu, prolaktyny, glukozy i hormonów tarczycy. Badanie wykonuje się w odpowiednich dniach cyklu. Od pierwszego do trzeciego dnia cyklu powinniśmy wykonać badanie na LH, FSH i testosteron, a między dwudziesty a dwudziestym drugim dniem cyklu trzeba zbadać poziom progesteronu i prolaktyny.

Sprawdź skuteczny suplement diety wspomagajacy walkę z PCOS.

Jeżeli kobieta choruje na PCOS bardzo możliwe, że w wynikach badań lekarz dostrzeże kilka problemów, jak m. in. podwyższony poziom LH, złe proporcje między LH a FSH, podwyższony poziom androgenów, obniżony poziom insuliny, prolaktyny czy nieprawidłowe stężenie lipidów i cholesterolu. Powyższe objawy jednoznacznie mogą wskazywać, że mamy do czynienia z zespołem policystycznych jajników.

Leczenie PCOS

Pomimo tego, że współczesna medycyna coraz bardziej się rozwija, to nadal nie znaleziono sposobu na całkowite wyleczenie zespołu policystycznych jajników, jednakże specjaliści znają wiele metod, które pozwolą zapobiec skutkom tej choroby. Najważniejsza w tym wypadku jest terapia hormonalna, ponieważ to z hormonami mamy tutaj największy problem. Głównym zadaniem terapii hormonalnej jest obniżenie poziomu androgenów i odpowiednia regulacja cyklu miesiączkowego. Na efekty terapii zazwyczaj czeka się kilka miesięcy.

Kobiety chore na PCOS mają często także problemy z utrzymaniem prawidłowej masy ciała i zmagają się z otyłością. W tym celu warto udać się do dietetyka, ponieważ redukcja masy ciała o minimum 10 % może przynieść wiele dobrego w walce z chorobą. Zmiana stylu życia jest w tym wypadku nie tylko wskazana, jest wręcz koniecznością, co podkreśla wielu specjalistów, zajmujących się leczeniem tej choroby, który bardzo dużo czasu spędzają na przekonywaniu swoich pacjentem do podejmowania aktywności fizycznej i zmiany nawyków żywieniowych. Dzięki powrotowi do normalnej wagi normalizuje się także poziom insuliny, co z kolei powoduje zmniejszenie ryzyka zachorowania na cukrzycę, tak często towarzyszącą zespołowi policystycznych jajników.

W zależności od konkretnych objawów, towarzyszących chorobie endokrynolog ustala indywidualne dla każdej pacjentki leczenie farmakologiczne, które w połączeniu z dietą i wysiłkiem fizycznym może odnieść bardzo dobre rezultaty. Lekarze stosują zazwyczaj dwie grupy leków, które okazują się pomocne. Zaleca się octan cyproteronu, stosuje się do w dawkach 25-100 mg/24h. Jeśli pacjentka ma problem z nadwagą i nasileniem insulinoodporności lek zmienia się na spironolakton lub flutamid. Spironolakton podaje się w dawkach 50-200 mg, a flutamid w 125-150 mg.