Astygmatyzm - objawy i leczenie astygmatyzmu


Astygmatyzm - objawy i leczenie astygmatyzmu
2011-12-20
Astygmatyzm jest jedną z trzech najczęstszych wad wzroku. Obraz widziany przez astygmatyka jest niewyraźny, zamglony w różnych osiach widzenia. Tę wadę oczu koryguje się okularami albo soczewkami kontaktowymi. Także laser pozwala rozstać się z astygmatyzmem raz na zawsze.

W prawidłowo zbudowanym oku promienie światła skupiają się w jednym punkcie – na siatkówce. W astygmatyzmie (inaczej niezborności) z powodu nieprawidłowości krzywizn wpadająca do oka wiązka promieni po załamaniu skupia się w dwóch punktach, powodując powstanie nieostrego obrazu. Nieregularny kształt rogówki, która w astygmatyzmie nie jest wycinkiem kuli, lecz przypomina wycinek piłki do rugby, odpowiada za 98 proc. przypadków wady oczu (tzw. astygmatyzm rogówkowy). W nielicznych przypadkach ta wada wzroku może też być skutkiem nieprawidłowego kształtu soczewki (tzw. astygmatyzm soczewkowy), najczęściej w wyniku wrodzonej wady soczewki (np. w soczewce małej i kulistej, w stożku lub garbie kulistym przednim albo tylnym soczewki). Niekiedy astygmatyzm soczewkowy rozwija się w następstwie zaćmy.
Ogólnie rzecz biorąc, w nadwzrocznym astygmatyzmie oba ogniska są poza siatkówką, a w krótkowzrocznym – przed siatkówką. Istnieje też astygmatyzm mieszany, wtedy jedno ognisko znajduje się przed drugim.

Astygmatyzm: objawy

Astygmatyzm objawia się trudnościami w ogniskowaniu widzianych obiektów (zamglone widzenie z daleka i z bliska), czołowe bóle głowy, mrużenie i tarcie oczu, przekrzywianie głowy. Przy niewielkim astygmatyzmie jedynym objawem może być częstsze mruganie, ponieważ osoby z tą wadą wzroku starają się uzyskać ostry obraz poprzez nagłe zmiany w ogniskowej. Osoba cierpiąca na astygmatyzm widzi gwiazdy jako plamki, linie proste jako krzywe. Nie widzi jednocześnie równie ostro linii pionowych i poziomych (np. widzi wyraźniej tylko jedno ramię krzyża). Kontury są nieostre, może wystąpić zaburzenie poczucia przestrzeni. Jeżeli u małego dziecka – do 3. roku życia – nie jest rozpoznany i korygowany duży astygmatyzm, może dojść do niedowidzenia jednego lub obojga oczu.

Przeczytaj również:

 Badania u okulisty potwierdzające astygmatyzm


Aby upewnić się, czy masz astygmatyzm, konieczna jest wizyta u okulisty. Pierwszym narzędziem służącym do jego wykrycia był keratoskop – wynaleziony przez portugalskiego okulistę A. Placido. Jest to krążek z białymi i czarnymi naprzemiennymi okręgami. Badanie polega na obserwacji kształtu ich odbić na rogówce. Stopień i oś niezborności oka mierzy oftalmometr (keratometr) Jawala.
Najdokładniejszą metodą określającą astygmatyzm jest wideokeratografia komputerowa. Wykorzystuje ona obraz krążka Placido rzuconego na powierzchnię rogówki, który jest rejestrowany przez kamerę, a następnie przekazywany do komputera i analizowany. Wynik badań to barwna mapa rogówki, przekrój powierzchni rogówki, mapa cyfrowych wartości krzywizn rogówki. Ostatnie badanie jest konieczne przed zabiegiem laserowej korekcji wady oczu. W codziennej praktyce wykorzystuje się autorefraktometr wyposażony w keratograf. Wszystkie te badania są bezbolesne, polegają na obserwacji oka przez okulistę przy użyciu przyrządów.

Astygmatyzm: życie codzienne


Astygmatyzm przeszkadza w codziennym życiu, i to zarówno w czynnościach wymagających widzenia z daleka, jak i z bliska. Trudności zależne są od stopnia wady wzroku i od tego, czy można ją skutecznie korygować. Brak lub nieskuteczna korekcja mogą powodować dolegliwości, takie jak przewlekłe zapalenie spojówek, brzegów powiek czy uporczywe bóle głowy, większe zmęczenie przy pracy przy komputerze, u dzieci czasem też niechęć do nauki, a przy prowadzeniu samochodu nieostre widzenie i większe zmęczenie – nie widzimy świateł pojazdów jako punktowe, tylko bardziej rozmyte. Dlatego soczewki kontaktowe i okulary korygujące tę wadę oczu muszą być precyzyjnie dobrane. Astygmatyzm można korygować okularami ze szkłami cylindrycznymi lub miękkimi soczewkami torycznymi, ale gdy powierzchnia rogówki jest zniekształcona w znacznym stopniu (np. wskutek blizn, chorób) lub astygmatyzm jest duży– soczewkami twardymi.
Jeśli niezborność jest rogówkowa, można ją leczyć za pomocą laserowej korekcji. Jeżeli pochodzenie wady jest soczewkowe i pojawiło się np. w następstwie zaćmy, znika przy okazji operacji zaćmy, która polega na wymianie naturalnej zmętniałej soczewki na sztuczną wewnątrzgałkową.
Przy niewielkim astygmatyzmie (do ok. 1 dioptrii) okulary przeważnie nosi się tylko do nauki, prowadzenia samochodu, pracy przy komputerze. A prawie u każdego człowieka występuje tzw. astygmatyzm fizjologiczny – do ok. 0,5 dioptrii, ponieważ prawidłowa rogówka załamuje się silniej w pionie niż w poziomie.



Nadesłał:

Rafal

Wasze komentarze (1):

  • avatar
    Hannibalka , 2011-12-21 13:46:10

    Dobrze się czytało powyższy artykuł. Jestem byłą posiadaczką wady wzroku. Los zarządził, że mam się poddać zabiegowi laserowej korekcji, więc mu się nie sprzeciwiałam (tak na poważnie, to będąc na etapie rozważań i plucia sobie w brodę, że mam tak mało opłacalną pracę, wygrałam sumę, która pozwoliła mi na skorzystanie z usług jakiejś profesjonalnej klinik. Robiłam w Warszawie przy ulicy Grzybowskiej i mogę polecić, wszystko jak najbardziej w porządku).
    Wiele osób twierdzi, że astygmatyzm w ogóle nie przeszkadza w zyciu. Ja mam inne zdanie na ten temat. Mój astygmatyzm był duży i niestety mocno go też odczuwałam. Wadę też miałam sporą i jak zdejmowałam okulary byłam ślepa jak kret. Uwielbiam pisać to w czasie przeszłym! ;)


Twój podpis:
System komentarzy dostarcza serwis eGadki.pl