Jej lecznicze spektrum działania jest niezmiernie szerokie – działa przeciwbólowo przeciwgorączkowo, przeciwzapalnie, odkażająco, przeciwreumatycznie, rozkurczowo, moczopędnie i uspokajająco.

Wierzba od wieków cieszy się sławą drzewa magicznego. Wedle ludowych wierzeń przynosi szczęście, zapewnia dobre zdrowie, chroni przed złym losem i daje płodność. Słynny grecki lekarz Dioskorides (I w. n.e.) zanotował, że kora, sok, liście oraz owoce wierzby mają działanie ściągające. Ojciec medycyny, Hipokrates, rozpisywał się o jej właściwościach przeciwbólowych.

Historia aspiryny

W 1829 r. wyodrębniono z wierzby związek czynny – salicynę – wprowadzając go do lecznictwa w miejsce chininy. Z powodzeniem stosowano salicynę w leczeniu reumatycznego zapalenia stawów, dny i innych schorzeń reumatycznych stawów. Początkowo używano surowca naturalnego, czyli sproszkowanej kory wierzbowej. Wkrótce okazało się jednak, że chemicznie produkowany kwas salicylowy jest dziesięciokrotnie tańszy. Rozwój chemii syntetycznej przyczynił się do otrzymania kwasu acetylosalicylowego, który od 1935 r. pod fabryczną nazwą aspiryny stosuje się do dziś.

Trzeba jednak pamiętać, że kwas salicylowy to łacińska nazwa kwasu wierzbowego i od niego wszystko się zaczęło.

Kora wierzby – aspiryna bez skutków ubocznych

Pierwotnie do sporządzania ziołowych mikstur wykorzystywano zarówno korę, jak i liście, owoce oraz sok z wierzby. Dziś uznanym surowcem leczniczym jest tylko kora. Stanowi ona źródło glikozydów fenolowych (m.in. salicyny oraz salikortyny) – to odpowiedniki roślinnej aspiryny. Substancje te, rozpadając się w przewodzie pokarmowym, uwalniają alkohol salicylowy utleniają- cy się do kwasu salicylowego. W ten sposób powstają rozpuszczalne sole tego kwasu, które bardzo łatwo wchłaniają się do krwiobiegu. Mają działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe oraz przeciwgorączkowe i antybakteryjne. Znalazły zastosowanie w leczeniu schorzeń reumatycznych, nieżytów jelit oraz w zwalczaniu gorączki i biegunki, ponieważ hamują wytwarzanie prostaglandyn (wywołujących i podtrzymujących procesy zapalne w stawach i mięśniach). Kora wierzby zawiera też duże ilości innych cenionych w lecznictwie substancji – soli mineralnych, kwasu elagowego, garbników, katechin, flawonoidów. Dlatego jest z powodzeniem stosowana także w innych dolegliwościach. Pomaga przy pobudzeniu nerwowym, bezsenności i nerwobólach, a używana do okładów ułatwia gojenie się ran. Wyciąg z kory wierzby nazywa się naturalną aspiryną, a właściwie środkiem zastępującym aspirynę (aspiryna będąc półsyntetycznym wyciągiem z kory wierzby może powodować skutki uboczne, takie jak np. wrzody żołądka i dwunastnicy, stany zapalne śluzówki jelita, nudności, biegunkę, krwawienie, owrzodzenie żołądka, może wywoływać reakcje alergiczne, szum w uszach, a nawet doprowadzić do utraty słuchu lub wywołać paraliż ośrodka oddechowego). Inaczej jest w przypadku stosowania wyciągów z kory wierzby. Z jej składników, głównie glikozydów salicylowych, dopiero po ich dostaniu się do jelita organizm wytwarza naturalny kwas salicylowy. W licznych badaniach przeprowadzanych w uznanych ośrodkach naukowych na całym świecie nie stwierdzono negatywnych skutków stosowania wyciągów wierzbowych.Nie ma w tym przypadku mowy o skutkach ubocznych  takich jak w przypadku używania kwasu acetylosalicylowego. Dodatkowo kora wierzby posiada składniki ochronne i lecznicze dla śluzówki żołądka i jelit.

Skuteczniej i bezpieczniej

Według badań porównawczych pomiędzy wyciągami wierzbowymi ( standaryzowanymi na 10% salicyny ) a kwasem acetylosalicylowym (ASA), przeprowadzonych na Katedrze Farmakologii Akademii Medycznej w Szczecinie, okazuje się, że te pierwsze są:

10-krotnie skuteczniejsze przeciwbólowo,

5-krotnie skuteczniejsze przeciwzapalnie,

5-krotnie skuteczniejsze przeciwgorączkowo

Wyciągi wierzbowe są również skuteczne w działaniu przeciw agregacyjnym ale proces odbywa się nieco łagodniej od działania ASA.

Dodatkowo stwierdzono, że efekty farmakologiczne, w przypadku wyciągów wierzbowych, utrzymują się znacznie dłużej, a to wszystko bez skutków ubocznych typowych dla ASA. 

Najważniejsze właściwości farmakologiczne standaryzowanych na salicynę wyciągów wierzbowych w „pigułce”:

• przeciwbólowe
• przeciwzapalne
• przeciwgorączkowe
• antyagregacyjnie
• rozkurczowe
• uspokajające

Preparaty z wierzby w aptekach i zielarniach

Od dłuższego czasu są już dostępne na rynku preparaty z wierzby o nazwie Willo. Wszystkie preparaty Willo wykorzystują wyciągi wierzbowe standaryzowane na min. 15% salicyny.

Producent współpracuje z polskimi ośrodkami naukowymi, takimi jak PAN w Olsztynie czy Uniwersytet Warmińsko Mazurski. To na UWM pracuje się nad uzyskaniem najbardziej zasobnych w glikozydy salicylowe odmian wierzby na świecie.

Preparaty Willo dostępne w aptekach i zielarniach na terenie całego kraju i występują w kilku odmianach. Np. Willo S jest preparatem niezwykle skutecznym we wspomaganiu stawów w przypadku stanów zapalnych. Skuteczność ta została potwierdzona testami klinicznymi. Oprócz Willo S, dostępne są również preparaty:

Willo + wspomagający organizm w przypadku bardziej przewlekłych bólów ( np. bóle menstruacyjne ),

Willo C wspomagający organizm w przypadku przeziębień,

Willo K wspomagający organizm w przypadku zbyt dużej agregacji płytek krwii.

więcej informacji

www.willo.pl

W opracowaniu wykorzystano fragmenty artykułu, który ukazał się na łamach miesięcznika „Harmonia” za zgodą redakcji.