Występowanie zakażeń układu moczowego – ZUM, często związane jest ze współżyciem seksualnym. Przypadłością, która dotyka wiele kobiet, zwłaszcza młodych, jest nawracające zapalenie pęcherza moczowego, czasami na forach internetowych nazywane „chorobą miodowego miesiąca”. 

U znacznej części kobiet podczas stosunku płciowego dochodzi do podrażnienia cewki moczowej. Objawami są między innymi uczucie pieczenia i kłucia podczas oddawania moczu, bóle w okolicy łonowej, które mogą wystąpić kilka godzin po stosunku 

lub następnego dnia oraz częstomocz. Zdarza się również, że w trakcie stosunku płciowego do cewki moczowej dostają się bakterie. Zaniedbania higieniczne lub przetrzymywanie moczu w pęcherzu po stosunku ułatwiają rozwój tym chorobotwórczym drobnoustrojom. Ponadto stosowanie antykoncepcji w postaci krążków domacicznych lub środków plemnikobójczych również zwiększa ryzyko wystąpienia różnego rodzaju zakażeń, w tym zakażeń układu moczowego. 

Kobiety są bardziej narażone na ZUM niż mężczyźni , ze względu 

na budowę anatomiczną cewki moczowej. Ze względu na bliskość pochwy i odbytu, drobnoustroje w łatwy sposób mogą przedostać się do pęcherza moczowego, wywołując stan zapalny. Najczęstszą przyczyną zakażeń są bowiem bakterie – ZUM wywołuje głównie pałeczka okrężnicy (Escherichia coli). U kobiet w okresie dużej aktywności seksualnej, drugą najgroźniejszą bakterią jest gronkowiec saprofityczny (Staphylococcus saprophyticus) . 

W leczeniu zakażeń układu moczowego najczęściej stosuje się antybiotyki z grupy penicylin, cefalosporyn, fluorochinolonów, sulfonamidów (kotrimoksazol), nitrofuranu. Tradycyjna antybiotykoterapia może wyleczyć ostry stan w ZUM, ale nie zapewni długotrwałej ochrony przed nawrotami choroby. Ponadto coraz częściej u wielu pacjentów stwierdza 

się antybiotykooporność, co ogranicza możliwość skutecznego leczenia. Kolejne próby dobrania właściwego leku powodują, że skuteczna terapia jest opóźniona. 

W przypadku nieleczonego lub źle leczonego ZUM może dojść do powikłań ze strony dróg moczowych lub nerek, a u kobiet w ciąży do przedwczesnego porodu lub nawet poronienia. 

Aby zapobiegać zakażeniom należy pamiętać o właściwej codziennej higienie intymnej. Kobiety powinny wybierać płyny o odpowiednim pH, a unikać stosowania zwykłego mydła, które może podrażnić śluzówkę pochwy i ułatwić przedostanie się bakterii do cewki moczowej. Ważne jest także, aby możliwie jak najszybciej po stosunku płciowym opróżnić pęcherz moczowy,  w celu pozbycia się bakterii z cewki moczowej.

Zakażenie układu moczowego jest również związane z osłabieniem odporności organizmu. Dlatego też bardzo istotna jest terapia wzmacniająca układ odpornościowy. Kobietom, 

u których stwierdzono ponad trzy przypadki zakażenia układu moczowego w ciągu roku, zaleca się podjęcie działań profilaktycznych. Immunostymulacja może pomóc w opanowaniu infekcji jak również w jej zapobieganiu. Na rynku dostępny jest   immunostymulujący produkt leczniczy, który może być stosowany zarówno jako wspomaganie podstawowej terapii przeciwbakteryjnej, ale także jako ochrona przed zakażeniem. Jest to preparat doustny wzmacniający swoistą odporność organizmu przeciwko patogenowi, który najczęściej powoduje infekcje układu moczowego. Lek zawiera zabite komórki bakterii E.coli lub ich fragmenty. Nie niszczy flory bakteryjnej i może być stosowany z innymi lekami. Przeciwwskazaniem do zastosowania tego preparatu są ostre choroby zakaźne, czynna gruźlica, wrodzone i nabyte zaburzenia odporności oraz leczenie immunosupresyjne i choroby autoimmunologiczne. Immunostymulujący preparat skutecznie zwalcza nawroty zakażenia. Leczenie może być stosowane u osób dorosłych i dzieci w wieku powyżej lat czterech.

Pamiętajmy! Nie należy lekceważyć żadnych objawów ze strony układu moczowego. 

Jeśli pojawią się dolegliwości należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Właściwa terapia wspierana działaniami profilaktycznymi może umożliwić całkowity powrót do zdrowia. 

Więcej informacji na stronie www.urozdrowie.pl