Na całym świecie istnieje wiele odmian tej bakterii - na terenie Europy najczęściej mamy do czynienia z trzema jej rodzajami - Borrelia burgdorferi, Borrelia afzelii oraz Borrelia garinii.

Najważniejsze jest posiadanie świadomości jak można zarazić się boreliozą. Roznoszą ją pasożyty - kleszcze. Pasożytują one na dziko żyjących zwierzętach w lasach - najczęściej na gryzoniach oraz większych ssakach - takich jak dziki czy jelenie oraz na ptakach. Kleszcz żywi się ich krwią i podczas tego procesu zaraża się on bakterią. O ile jest ona nieszkodliwa dla samego kleszcza i dla jej nosiciela, czyli zwierzęcia, tak dla człowieka stanowi niemałe zagrożenie.

Kiedy przebywamy w miejscach występowania kleszczy musimy zachować wysoki poziom ostrożności. Jak wskazują badania odsetek kleszczy zakażonych w Europie to liczba w granicach od 3 do 34 % populacji, zależnie od jej lokalizacji. Oprócz boreliozy kleszcze przenoszą jeszcze wirusy - takie jak na przykład wirus odkleszczowego zapalenia mózgu. Plusem jest fakt, iż na tego wirusa istnieje szczepionka, która może nas przed nim zabezpieczyć.

Na jakie objawy powinniśmy zwrócić uwagę, jeżeli padliśmy ofiarą kleszcza?

Zadanie nie jest łatwe, bowiem borelioza potrafi przez długi czas nie dawać żadnych objawów zakażenia. Może ona przejść w stan utajenia, a następnie w każdej chwili aktywować się. Wczesne objawy są mało jednoznaczne i wiele osób nie łączy ich z faktem ugryzienia - są to ogólne złe samopoczucie, objawy zbliżone do grypy - bóle mięśni, gorączka, poczucie rozbicia. Bardziej rozpoznawalnym objawem są zmiany skórne w okolicy ugryzienia. To tak zwany rumień wędrujący - pojawia się zwykle kilka dni po ukłuciu kleszcza, potrafi się utrzymywać przez kilka miesięcy. W dalszych fazach choroby pojawiają się zaburzenia rytmu serca, obrzęki stawów, a także objawy neurologiczne - takie jak sztywność karku, bóle głowy, zaburzenie czucia, a nawet zapalenie mózgu i opon mózgowo-rdzeniowych.

Przy przewlekłej boreliozie można zaobserwować również takie objawy jak: zaburzenia koncentracji, nastroju, a nawet pamięci czy zmiany osobowościowe. Jakie są rokowania dla chorego? Najważniejsza jest szybka reakcja - po leczeniu podjętym w odpowiednim momencie istnieje spora szansa na całkowite wyzdrowienie. Niestety nie zawsze pacjent trafia do lekarza od razu - wówczas choroba może przejść w stan przewlekły i dokuczać zakażonemu przez długi czas.